Shri Saraswatieschool heeft hoogste werkgeluk in Zuid-Holland

Shri Saraswatieschool heeft hoogste werkgeluk in Zuid-Holland

In Rotterdam staat Regenboogschool Shri Saraswatie, een school met hindoeïstische normen en waarden, geleid door de Brabantse Dewi Wittens. In 2022 bleek deze school het hoogste werkgeluk in de provincie Zuid-Holland te bieden voor de leerkrachten. Uiteraard zijn we dan heel benieuwd hoe ze dat voor elkaar hebben gekregen.

 

De start van Dewi op deze school was een sprong in het diepe. “Ik heb hiervoor lang binnen hetzelfde bestuur in Brabant gewerkt. Als leerkracht, IB-er, gedragsspecialist en schoolleider. Omdat ik graag altijd wil blijven ontwikkelen, heb ik na 20 jaar mijn baan opgezegd en heb ik de deuren geopend voor iets nieuws. 

Daarbij heb ik vanuit mijn eigen achtergrond een interesse voor het spirituele en wilde ik graag ervaren hoe het er in een hindoeïstische omgeving aan toegaat. Vooral de filosofie van verbinding, een leven lang leren en positieve flow trok me aan. Vandaar mijn sollicitatie als schoolleider van deze mooie school.”

 

Ik ben ervan overtuigd dat een organisatie alleen kan groeien wanneer het individu groeit.

Doordat Dewi zelf allerlei schoolleiders heeft meegemaakt, had ze al een aardig beeld van wat ze wilde brengen in haar rol. “Eén van mijn eerste schoolleiders was Wim van Grinsven, die heeft me het voorbeeld gegeven van hoe ik zelf de rol wilde gaan invullen. Hij gaf heel veel autonomie, en dat vond ik zelf als leerkracht heel fijn. Tegelijkertijd was hij stevig in het bewaken van de kaders. Hij kon mensen goed aanspreken, maar wel altijd vanuit vertrouwen en autonomie. 

 

Toen ik op de Shri Saraswatie begon, wilde ik dus vooral een klimaat neerzetten van veiligheid en vertrouwen. Ik geloof heel sterk dat als je een organisatie wil laten groeien, je ruimte moet geven aan de individuen in die organisatie om te groeien.” Nieuwe schoolleiders willen soms snel een stempel drukken op een organisatie. Dewi pakte het anders aan. “Ik ben vooral heel veel gaan observeren. Ik wilde de drijfveren van alle teamleden doorgronden. Zo stelde ik heel veel vragen, en niet alleen maar werkgerelateerd. Ik wilde weten wat de mensen zèlf wilden, voor zichzelf, voor de school, en wat ze daarvoor nodig hebben en wat hun morele kompas is”. Die interesse in mensen is wat Dewi betreft een voorwaarde om een goede schoolleider te kunnen zijn. “De rol van schoolleider doet een groot beroep op je empatische vermogens. En dat kun je niet afdoen met een trucje. Die interesse moet oprecht zijn, dan werkt het. Ook moet je veel gevoel hebben bij veranderingsprocessen. Ik kan van alles willen, maar in feite sta ik achter het team; zij moeten het doen. Het team staat centraal, en tegelijkertijd moet ik een koers zien te bewaken. Je moet dus continu je team kunnen meenemen, en dat kan alleen als je vanuit oprechte interesse in elkaar werkt. Daarom ben ik zelf ook zo transparant mogelijk. Ook om continu een sfeer te creëren waarin feedback gegeven kan worden. ”

Uiteindelijk is Dewi natuurlijk wel eindverantwoordelijk als schoolleider. Die verantwoordelijkheid neemt ze ook, maar ze wil altijd weten hoe de leerkracht er zelf over denkt en wat die wil dat er gebeurt. Zo opereert Dewi zelf ook binnen het bestuur. Ze wil begrijpen waarom men de dingen doet die men doet, en stelt vaak de waarom-vraag. Kaders en regels kunnen helpen, maar ze wil wèl altijd begrijpen waar die kaders en regels vandaan komen. 

 

Maak jezelf niet zo belangrijk

“Uit onze rapportage bleek dat het team hier een bovenmatig goed gevoel heeft over de werk-privé balans. En dat terwijl we hier eigenlijk alleen maar werken met full-timers. Om dat te bereiken hebben we alle vergaderingen afgeschaft, en heel veel rompslomp uit de school gebonjourd. Tegelijkertijd denk ik ook dat het te maken heeft met de grote eigen verantwoordelijkheid die we hier geven. Mensen regelen hier bijvoorbeeld hun eigen vervanging. Gewoon als dat even nodig is, maar ook als ze zelf ziek zijn. 

Verder zien we dat men hier een goed gevoel heeft bij de basis, de financiële waardering. Wij werken met expert-leraren, daar hoort een passende beloning bij.”

 

Uiteraard zijn we benieuwd of Dewi nog tips of suggesties heeft voor andere scholen, of misschien wel voor minister Wiersma. “Geef mensen ruimte en zoek de verbinding op. Redeneer niet vanuit de school naar de leraren, maar andersom. Het zijn de individuele leerkrachten die de school vormen. Sommige schoolleiders verdrinken snel in de waan van de dag. Om dat te voorkomen is het belangrijk dat je je eigen visie en ambitie scherp hebt. Zo voorkom je dat je je laat leiden door alles wat van buiten komt. Als dat eenmaal gebeurd, dan heb je geen tijd meer voor goede gesprekken en waar jouw rol echt om gaat; er zijn voor de mensen. Maak jezelf niet zo belangrijk.”

 

Ook voor de minister heeft Dewi nog wel advies. “Passend Onderwijs kost ons nu zoveel tijd om alles goed geregeld en verantwoord te krijgen. Er zijn zo ontzettend veel procedures, aanvraagformulieren en gesprekken nodig om dingen voor elkaar te krijgen. Het kost zó veel tijd. Ook de hele documentatie rondom NPO vraagt veel tijd. Als schoolleiders moeten we vaak meevaren met wat buitenaf is bedacht. 

Ik denk dat het goed is als ook wij – net als de leerkrachten – het vertrouwen krijgen en daarmee de ruimte om te beslissen. 

 

Tenslotte nog de vraag wat de Shri Saraswatie gaat doen met de uitkomsten van de rapportage. “Ik vond het heel fijn om te zien dat ze uit zichzelf ook de nadruk leggen op alles wat goed gaat. En toen ze – gezien mijn forse reistijd – vroegen of ik alsjeblieft niet weg wil gaan”, wist ik dat we op de goede weg zijn.”

 

Lees hier het bovenstaande artikel op de website van Klassewerkplek zelf.